Jakie rodzaje soczewek stosuje się podczas operacji zaćmy?

Wszystkie sztuczne soczewki, jakich używam podczas operacji, są wykonane z idealnie przezroczystego tworzywa. Najczęściej są to soczewki jednoogniskowe. Zapewniają one dobre widzenie na jedną odległość, daleką albo bliską.

Przy użyciu soczewki dającej dobre widzenie na daleko, trzeba zastosować okulary dające możliwość dobrego widzenia na blisko – na przykład przy czytaniu.

Z kolei, jeśli Pacjent zdecyduje się dobrze widzieć z bliska (na przykład czytać) bez okularów, to będzie ich potrzebował do wyraźnego widzenia z daleka, czyli w praktyce często „do chodzenia”.

Dla wielu Pacjentów jest to w pełni satysfakcjonujące rozwiązanie. Warto jednak wiedzieć, że istnieją specjalnego typu soczewki, które dają szansę uwolnienia się od okularów zarówno do dali, jak i do bliży. Są to soczewki wieloogniskowe.

Także w przypadku Pacjentów, u których oprócz zaćmy występuje astygmatyzm (zwykle Pacjent o tym wie lub mogę to rozpoznać przy okazji badania związanego z zaćmą) warto zastosować specjalnego typu soczewki, określane jako soczewki toryczne. Pozwalają one przy okazji zaćmy zlikwidować lub przynajmniej znacząco zmniejszyć astygmatyzm, a tym samym uwolnić Pacjenta od okularów do noszenia (często noszonych przez całe życie).

W przypadku soczewki torycznej jednoogniskowej pozostaje potrzeba używania jednej pary okularów do czytania lub do chodzenia.

W przypadku soczewki torycznej wieloogniskowej można się uwolnić także i od nich.

Soczewki jednoogniskowe i od lipca 2018 roku jednoogniskowe toryczne od 2 dioptrii wzwyż są dostępne w ramach NFZ. Soczewki wieloogniskowe są dostępne tylko w ramach operacji wykonywanych prywatnie. Soczewka po wszczepieniu służy zazwyczaj do końca życia. Sytuacje, w których trzeba ją usuwać lub wymieniać na inną należą do wyjątków.